Formy prowadzenia działalności gospodarczej
Działalność gospodarczą można prowadzić w Polsce w wielu różnych formach. Stając przed wyborem, przyszły przedsiębiorca musi wziąć pod uwagę wiele różnych czynników. Wybór ten niesie ze sobą bardzo poważne konsekwencje, które z pewnością odbiją się w różny sposób na przyszłości przedsiębiorstwa. Nie istnieje jedyna słuszna forma prowadzenia działalności gospodarczej. Taką decyzję trzeba podjąć, po analizie skutków, jakie ona przyniesie w kwestiach własnościowych, podatkowych i w kwestii odpowiedzialności za zobowiązania. Poniżej przedstawiamy skrótowe omówienie zwykłej działalności gospodarczej oraz działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej.
Działalność gospodarcza.
Utworzenie przedsiębiorstwa jednoosobowego nie wymaga spełnienia wymagań kapitałowych.
Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, działalność ta to:
zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Działalność ta to przedsiębiorstwo prowadzone przez jedną osobę fizyczną. Osoba ta ponosi całkowitą odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Odpowiedzialność ta nie ogranicza się do samego majątku przedsiębiorstwa, ale obejmuje również majątek osobisty osoby prowadzącej tą działalność. Przedsiębiorca nie jest w żaden sposób ograniczony w zakresie podejmowania wszelkich decyzji związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Spółka cywilna
Spółka cywilna to de facto umowa osób prowadzących działalność gospodarczą. Na podstawie tej umowy wspólnicy zobowiązują się wspólnie dążyć do ustalonego celu gospodarczego, w szczególności poprzez wniesienie wkładów. Co do zasady, wkłady te mają jednakową wartość.
Odpowiedzialność w spółce cywilnej
Za zobowiązania takie spółki, wspólnicy odpowiadają solidarnie. Oznacza to, że ewentualny wierzyciel może żądać zaspokojenia długu od wszystkich wspólników razem lub od jednego z nich. Spłacenie zobowiązania przez jednego wspólnika, zwalnia od odpowiedzialności pozostałych.
Udział w zyskach spółki cywilnej
Każdy ze wspólników jest uprawniony do równego udziału w zyskach i zobowiązany do równego odpowiadania za starty spółki cywilnej. Co ważne, umową spółki można zmienić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Ta możliwość zezwala na bardzo elastyczne planowanie wspólnej działalności z uwzględnieniem wysokości i rodzaju wkładów jakie przyszli wspólnicy wniosą do spółki. Wkładem mogą być zarówno rzeczy jak i usługi.
Spółka cywilna, jest regulowana przez przepisy kodeksu cywilnego. Nie posiada odrębnej osobowości prawnej (w odróżnieniu od spółek regulowanych przez przepisy kodeksu spółek handlowych). Oznacza to, że majątek nie należy do „spółki” a jest objęty współwłasnością wspólników. Także wszelkie zobowiązania nie dotyczą spółki, a każdego ze wspólników osobiście.
Spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą – przedsiębiorcami są wspólnicy. Rozwiązanie to oznacza, że mówiąc językiem potocznym, wspólnicy zawierający umowę spółki cywilnej nie „mówią” zakładamy nowego przedsiębiorcę” ale raczej „zrobimy to /osiągniemy nasz cel/ wspólnie, na nasz rachunek i razem będziemy ponosić ryzyko tej działalności”
Umowa spółki cywilnej
Umowa spółki cywilnej nie musi dla swojej ważności zawarta na piśmie. Dla celów dowodowych ważne jest jednak, aby taką umowę spisać.
Najważniejsze elementy jakie musi zawierać umowa spółki cywilnej to:
– oznaczenie wspólników ( imię, nazwisko i adres zamieszkania),
-określenie wspólnego celu gospodarczego (np. prowadzenie przedsiębiorstwa),
– wyznaczenie sposobu, w jaki wspólnicy będą dążyli do osiągnięcia łączącego ich celu gospodarczego (np. przez wniesienie wkładów).